Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Σε λιγότερο από έναν μήνα συμπληρώνεται ένας χρόνος από το -κατά τη γνώμη μου- μοναδικό ελπιδοφόρο πολιτικό γεγονός της τελευταίας τριετίας: την αναπάντεχη εκλογή του Γιώργου Καμίνη στην δημαρχία Αθηναίων. Ενας συνδυασμός ευνοϊκών παραγόντων, όπως η αποχή μέρους του εκλογικού σώματος, η αηδία των Αθηναίων με την καφενειακή -κυριολεκτικώς και μεταφορικώς- πολιτική του αλαζόνα προκατόχου του, η φανατική υποστήριξη που προσέφεραν στον Καμίνη τα υπολείμματα της αστικής Αθήνας, έφεραν στη δημαρχία έναν έντιμο, μορφωμένο και σοβαρό άνθρωπο, χωρίς καμία εξάρτηση από τους υπάρχοντες κομματικούς μηχανισμούς.
Είναι αλήθεια ότι ο Καμίνης ουσιαστικά έχει μόνον εννέα μήνες στον δήμο (ανέλαβε επισήμως τον Ιανουάριο) και, επίσης, ότι αν υπάρχει μια περίπτωση όπου η έκφραση «παρέλαβε χάος» ισχύει κατά κυριολεξία, αυτή είναι οπωσδήποτε η δική του. Ωστόσο, είναι επίσης αληθές ότι στους εννέα μήνες της δημαρχίας του ο Καμίνης, ίσως υποτιμώντας την αγανάκτηση των Αθηναίων με την αφόρητη κατάσταση στην πόλη τους (εγκληματικότητα, λαθρομετανάστευση, γκετοποίηση), δεν έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες που γέννησε η νίκη του. Εστω και αν αυτές βασίζονται σε μη ρεαλιστική αντίληψη των δυνατοτήτων του θεσμού που υπηρετεί εκ μέρους των δημοτών. Εστω και αν η αναμενόμενη ανταπόκριση από τον δήμαρχό τους δεν μπορεί να υπερβεί το επίπεδο του συμβολισμού. Με άλλα λόγια, αν οι Αθηναίοι έχουν μια εξωπραγματική εικόνα για τις δυνατότητες του δημάρχου τους, το πρόβλημα δεν είναι των Αθηναίων. Είναι του δημάρχου τους, που ούτε λέει ούτε πράττει τίποτε γι' αυτό. Τι απέγινε, λοιπόν, ο Καμίνης;
Κατ' αρχάς, εγκατέλειψε το μεγαλοπρεπές γραφείο της Κοτζιά, όπου διέπρεψαν οι προκάτοχοί του. (Εδώ, για να μην αδικήσουμε τον Ν. Κακλαμάνη, ας σημειωθεί ότι εκείνος προτιμούσε ως έδρα καφενείο στη γωνία Μηλιώνη και Κανάρη...) Ο Καμίνης έχει εγκατασταθεί στο γραφείο της Λιοσίων 22, όπου στεγάζονται οι δημοτικές υπηρεσίες του δήμου, θεωρώντας ότι πρώτιστη υποχρέωσή του είναι να κάνει τους μηχανισμούς του δήμου να πάρουν μπροστά και να δουλέψουν. Στο διάστημα αυτό, έχει καταφέρει να μειώσει τις δαπάνες του δήμου κατά 28%, έχει συγχωνεύσει τις διευθύνσεις του δήμου στις 20 από τις 36 που ήταν και έχει μειώσει τους εργαζόμενους του δημοτικού ραδιοσταθμού από τους 380 στους 200.
Οι όποιες προσπάθειές του, όμως, εμποδίζονται από δύο παράγοντες: πρώτον, το αξιοθρήνητο επίπεδο των στελεχών της παράταξής του -«παραδείσια πτηνά» και «περιοδεύων θίασος», είναι δύο χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί ο ίδιος, σύμφωνα με μαρτυρίες φίλων του. Δεύτερον, η παντελής απουσία κάθε είδους στήριξης από τους κομματικούς μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ. (Αυτή τη στιγμή το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ της Α΄ Αθηνών είναι χωρισμένο σε τέσσερεις αντιμαχόμενες ομάδες: στους «μηχανισμούς» των παλαιοκομματικών Χ. Παπουτσή και Κ. Σκανδαλίδη, στα λεγόμενα «κατακάθια του εκσυγχρονισμού» που συνιστούν την ομάδα της Α. Διαμαντοπούλου και στον εν υπνώσει μηχανισμό της κρυπτόμενης Φώφης Γεννηματά. Με την εξαίρεση της τελευταίας ομάδας, οι άλλες τρεις βρίσκονται σε διαρκή εμπόλεμη κατάσταση, καθώς, στις επόμενες εκλογές, προεξοφλείται ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα καταφέρει να εκλέξει περισσότερους από τρεις βουλευτές στην Α΄ Αθηνών...) Να σημειωθεί ακόμη ότι δεν έχει τη συνδρομή ούτε της κεντρικής κυβέρνησης. Κατά πληροφορίες του περιβάλλοντός του, οι συναντήσεις του με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη είναι ανούσιες όσο και η πομπώδης αυταρέσκεια που αποπνέει ο Χρ. Παπουτσής. Οι δε συναντήσεις του με τον Θ. Πάγκαλο (υπεύθυνο -υποτίθεται- για τον συντονισμό κυβέρνησης και δήμου) εξαντλούνται στην ανεκδοτολογία από πλευράς του γηραιού αντιπροέδρου. Αυτά ως προς τα υπέρ, αλλά και τα ελαφρυντικά, της ώς τώρα θητείας Καμίνη.
Πάμε τώρα στις αδυναμίες του... Κατ' αρχάς, η αναποτελεσματικότητα έναντι της περιβόητης «μαφίας των σκουπιδιών», που λειτουργούσε παραδοσιακά ως εκλογικός μηχανισμός του εκάστοτε δημάρχου. Αντί να αξιοποιήσει την υστάτη νομοθετική διάταξη που πέρασε ο Γ. Ραγκούσης ως υπουργός Εσωτερικών και η οποία επιτρέπει την ανάθεση της αποκομιδής σε ιδιωτικές εταιρείες, ο δήμαρχος έχασε χρόνο κάνοντας lobbying υπέρ της κατ' εξαίρεση τριετούς παράτασης της παραμονής των συμβασιούχων!
Δεύτερον, η οργανωτική αποτυχία σε κρίσιμους τομείς, όπως η στελέχωση των σχολικών επιτροπών. Είναι παράλογο οι εν λόγω επιτροπές, των οποίων οι αρμοδιότητες αφορούν πλέον ομάδες σχολείων, να σχηματίζονται στα τέλη Σεπτεμβρίου, χωρίς καθόλου προσωπικό και να δίνονται αόριστες υποσχέσεις του τύπου «πιέζουμε για προσλήψεις μέσω των ΜΚΟ», ενώ ο δήμος βρίθει από άεργους και άχρηστους που βαριούνται τη ζωή τους. Είναι αδιανόητο, επίσης, δημοτική επιχείρηση χωρίς καθόλου προσωπικό (και πλέον άνευ αντικειμένου) να διαθέτει ενδεκαμελές (!) διοικητικό συμβούλιο, όταν οι μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου βολεύονται το πολύ με επταμελή Δ.Σ.
Τρίτον, η «μαφία των τραπεζοκαθισμάτων» ζει και βασιλεύει. Χάρητος, Μηλιώνη και Σκουφά υφίστανται μεθοδικά την εισβολή της περιώνυμης «νύχτας»: τα καφέ γίνονται μπαράκια και, εν συνεχεία, μετατρέπονται σε κλαμπ. Είναι δε κοινό μυστικό ότι οι πιο οργανωμένοι επιχειρηματίες διαθέτουν τον «διεκπεραιωτή» τους μέσα στον δήμο. Η προσωπική δέσμευση του δημάρχου ότι οι άδειες λειτουργίας θα δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο δεν έχει υλοποιηθεί. Να δεχθούμε τις καταγγελίες της παράταξής του ότι η διοίκηση Κακλαμάνη απεχώρησε παίρνοντας μαζί της (προφανώς, για ενθύμιο...) τη βάση δεδομένων με όλες τις άδειες υγιειονομικού ενδιαφέροντος. Τι εμποδίζει όμως τη δημοσίευση των νέων αδειών, που εξακολουθεί να παρέχει αφειδώς ο δήμος; Και ακόμη, τι νόημα έχει οι αρμοδιότητες της Αστυνομίας για τη διατάραξη κοινής ησυχίας από τα μαγαζιά να έχουν μεταφερθεί στην δήθεν Δημοτική Αστυνομία, όταν τα τηλέφωνά της δεν απαντούν τις ώρες ακριβώς όπου, λογικά, οφείλει να ασκεί τα νέα της καθήκοντα;
Ο ευπρεπής Γιώργος Καμίνης εξομολογείται σε φίλους του ότι θεωρεί ντροπή να υιοθετήσει έναν καταγγελτικό λόγο, αν δεν συνοδεύεται από πράξεις. Επίσης, αφήνει να εννοηθεί ότι, αν η μέθοδός του δεν αποδώσει και εφόσον έχει εξαντλήσει τα υπάρχοντα μέσα, δεν αποκλείει την παραίτηση. Ασφαλώς, η καλή του προαίρεση δεν αμφισβητείται. Από την άλλη πλευρά όμως, χωρίς τολμηρές κινήσεις τύπου Μπουτάρη και βασιζόμενος μόνον στο καλό παράδειγμα και τη νουθεσία, η διεφθαρμένη γραφειοκρατία του δήμου δεν πρόκειται να συμμορφωθεί. (Παρεμπιπτόντως, εκείνον τον κομψευόμενο παράγοντα του συστήματος Κακλαμάνη, για τον οποίον ο ίδιος ο Γ. Καμίνης λέει -κατ' ιδίαν στους φίλους του- ότι πρέπει να παραπεμφθεί για κακούργημα, πότε θα τον στείλει στον εισαγγελέα;) Η δημαρχία του Γιώργου Καμίνη είναι σε κρίσιμη καμπή: αν δεν συγκρουστεί και δεν δείξει στον κόσμο που τον πίστεψε και τον ψήφισε ότι αντιμετωπίζει τη διαφθορά, η σαπίλα που διαβρώνει τον δήμο από το 1986, σύντομα θα σκάσει σαν βόμβα στα χέρια του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου